Alevi yerleşimlerinin, genellikle düz ve düz bölgelere yerleşen ve genellikle kasaba ve şehir merkezlerine hakim olan Sünni toplulukların aksine, uzak dağlık bölgelerde yoğunlaştığı tarihsel bir gerçektir. Bu sosyal ve coğrafi izolasyon, Aleviler ile Sünniler arasındaki çatışmaların ve ikincisi tarafından birincisine uygulanan asırlık zulmün açık bir sonucudur. Bu coğrafi yoğunlaşmanın yaşam biçimlerini belirlediği gerçeği göz önüne alındığında, Aleviler, 1960’lardan önce geleneksel olarak ya yarı göçebe çobanlık ya da hane halkına dayalı tarım toplumuydu. Bu tecrit sonucunda ekonomik ve sosyal açıdan dezavantajlı konumlarının ortaya çıktığı düşünüldüğünde Alevilerin 1950’lerde başlayan iç ve dış göç dalgalarına büyük ölçüde katılması şaşırtıcı olmayacaktır. Bugün, geleneksel olarak kırsal geçmişe sahip Alevi toplulukları, Türkiye ve Avrupa’da büyük ölçüde kentleşmiştir.
Avrupa’da Aleviler:
Alevilerin 1950’lerde ortaya çıkan iç ve dış göç dalgaları arasında fazlasıyla temsil edildiği iddia ediliyor. 1970’lerin sonunda Çorum, Elbistan, Maraş, Malatya, Sivas ve Yozgat’ta Alevileri hedef alan kanlı saldırılar, özellikle Avrupa’ya yönelik uluslararası göç dalgalarına katılımlarını güçlendirdi. Bugün Avrupa’da yaklaşık bir milyon Alevinin yaşadığı tahmin ediliyor. Avrupa Alevi Konfederasyonu, Avusturya, Belçika, Danimarka, Almanya, Fransa, Hollanda, Norveç, İsveç ve İsviçre’de ulusal federasyonlar altında düzenlenen 250’den fazla Alevi Kültür Merkezini temsil etmektedir.
Türkiye’deki Alevi Talepleri:
Diyanet İşleri Başkanlığının feshi:
Yüz binin üzerinde çalışanı olan, ancak Alevilere, Süryanilere, Hıristiyanlara veya Yahudilere değil, sadece Sünnilere hizmet veren devasa bir kamu kurumu. Aleviler haklı olarak dini hizmetlerin laiklik ilkesine göre devlet tarafından desteklenmemesi gerektiğini iddia ediyorlar.
Zorunlu din derslerinin kaldırılması:
Din dersleri, 1980 askeri darbesiyle orta öğretim için zorunlu hale geldi. Bu derslerin müfredatı kısmen Sünni İslam’a bağlı. Alevi öğrencilerin yasadışı bir şekilde Sünni ritüelleri uygulamaya ve Sünni namazlarını ezberlemeye zorlandığı bin vaka var. Bunu yapmayı reddederlerse, kasten başarısız olurlar. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM), Hasan Zengin ve kızı Eylem’in şikayeti üzerine 2008 yılında bu dini sınıfların içeriklerinin insan haklarını ihlal ettiğine ve çoğulluk ve tarafsızlık ilkelerine aykırı olduğuna karar verdi.
Cemevi’nin tanınması: Alevilikte ibadet için özel olarak belirlenmiş bir yer olmamasına rağmen, şehirlerde yaşayan Aleviler için temel sosyal ve manevi hizmetleri sağlayacak ayrı bir binaya sahip olmak bir zorunluluk haline geldi. Aleviler, 1990’ların başından beri kendi kültür merkezlerini kurdular, ancak bu merkezlerin statüsü yasal olarak net bir şekilde tanımlanmamıştı. Aleviler, sosyal, kültürel ve manevi uygulamalarını güvence altına almak için cemevlerinin (Alevi kültür merkezleri ve ibadethaneleri) Alevilerin ibadet yeri olarak tanınmasını talep etmektedir.
Zorunlu cami inşasının kaldırılması: Alevileri asimile etme stratejisi olarak, merkezi yetkililer 18. yüzyıldan beri Alevilerin izni olmadan Alevi köylerinde cami inşa etmektedir. Aleviler bu politikanın sona ermesini talep ediyor.
Madımak Müzesi: 1993 yılında Sivas’ta düzenlenen dördüncü Pir Sultan Abdal Kültür Festivali’ni protesto eden İslam dinci köktendinci bir kalabalık tarafından Madımak Oteli’nde 33 kişi (şair, yazar, şarkıcı, dansçı ve sanatçı) öldürüldü. Aleviler bunu iddia ediyor. otel bir anma ve utanç müzesine dönüştürülmelidir.
Dersim ve Maraş Katliamları: Bu talep çerçevesinde Aleviler, Türk hükümetinden Dersim 1938 ve Maraş 1978’deki katliamlarla ilgili resmi arşivleri açıklamasını da talep ediyorlar. 1937 yazından 1938 baharına kadar süren şiddetli askeri harekat sırasında binlerce kişi Alevi Kürtler ve Zazalar öldürüldü ve binlerce kişi zorla yerlerinden edildi. Ailelerin tüm girişimlerine rağmen, Seyit Rıza’nın (Türk yetkililer tarafından infaz edilen Dersimi cemaatlerinin lideri) ve takipçilerinin mezar yerleri hala açıklanmadı. Alevi toplulukları 1970’lerin sonunda Malatya (17-18.04.1978), Sivas (03-04.091978), Maraş (19-25.12.1978) gibi Doğu ve Orta Anadolu illerinde bir dizi sağcı militan saldırının hedefi oldu. ) ve Çorum (02-10.07.1980) ve Hatay (14.01.1980). Maraş en önemli alan oldu. Gri Kurtlar adlı silahlı sağcı militanlar, altı günlük katliamda yeni doğan bebekler dahil yüzden fazla Aleviyi öldürdü. Bu kan saldırılarının ardından Aleviler bu vilayetlerden ve Türkiye’den kaçtı. İngiltere’de yaşayan Alevilerin çoğu bu vilayetlerden geliyor.
Alevi Locaları: Aleviler, 1826’da Osmanlı İmparatorluğu tarafından yıkılan ve 1925’te Cumhuriyet tarafından kaldırılan dini merkezlerini ve tekkelerini geri kazanıyor. Bunlar Alevi kültürünün korunması ve yeniden üretilmesinde en önemli kurumlardır. Bu merkezlerden bazıları 1960’larda kültür müzesi olarak yeniden açıldı. Bugün Aleviler ruhani merkezlerine girmek için bilet almak zorunda. Dolayısıyla bu merkezlerin mülkiyetinin Alevi derneklerine devredilmesini talep ediyorlar.
Bütün bu talepler kısaca Aleviliğin belirli bir inanç olarak anayasal olarak tanınmasının ana talebi altında özetlenebilir.
AB Raporlarında Aleviler: Türkiye’nin AB’ye Katılımına İlişkin İlerleme Raporu
1998: s.19: Din özgürlüğü söz konusu olduğunda, devlet ilkokullarında din eğitimi (Sünni) zorunludur. Gayrimüslim geçmişlerinin doğrulanması üzerine, Lozan Antlaşması azınlıkları (aşağıya bakınız) kanunen Müslüman dini eğitimden muaf tutulmaktadır. Türkiye tarafından tanınan dini azınlıklar dinlerini uygulama özgürlüğüne sahiptir, ancak (Sünni) İslam dışındaki din uygulamaları, örneğin, bina mülkiyeti ve faaliyetlerin genişletilmesi gibi birçok pratik bürokratik kısıtlamaya tabidir. Süryani Ortodoks dini, dini bir azınlık olarak tanınmamaktadır ve dini eğitiminin uygulanmasında baskılara tabidir. Türkiye’deki Alevi Müslümanların sayılarının en az 12 milyon olduğu tahmin ediliyor. Sünni dini liderlerin aksine, hükümetin maaşlı Alevi dini liderleri yoktur.
2000: s.18: Alevilere yönelik resmi yaklaşımın değişmediği görülüyor.
2001: s. 27: din özgürlüğü: Sünni olmayan Müslüman toplulukların durumunda herhangi bir gelişme olmamıştır. Alevilere yönelik resmi yaklaşım değişmedi.
2002: s. 37: Dernek kurma özgürlüğü ve barışçıl toplanma: Şubat ayında Aleviler ve Bektaşi Oluşumları Kültür Derneği, Anayasanın 14. ve 24. maddeleri ile Dernekler Kanunu’nun 5. maddesine göre feshedildi. Alevi veya Bektaşi adıyla dernek kurmak mümkün değil.
2003: s. 34: Din Özgürlüğü: Sünni Müslüman olmayan cemaatlerin durumu söz konusu olduğunda Alevilere ilişkin bir değişiklik oldu.
2004: s. 44: Sünni olmayan Müslüman azınlıkların durumuna gelince, statülerinde herhangi bir değişiklik olmadı. Aleviler resmi olarak dini bir cemaat olarak tanınmıyor …
2005: s. 29-30: Din özgürlüğü konusunda Ekim 2004’ten bu yana hem mevzuat hem de uygulama anlamında çok sınırlı ilerleme kaydedildi. Dernekleri yöneten mevzuattaki gelişmelere rağmen, mevcut yasal çerçeve, dini toplulukların dinlerini geliştirmek ve korumak için tüzel kişiliğe sahip dernekler kurma hakkını hala tanımıyor … Alevi çocuklar okullarda zorunlu Sünni dini öğretime tabi tutuluyor, bu da başarısız oluyor. özgüllüklerini kabul etmek için.
2006: s. 15-16: Alevi topluluğunun durumuna ilişkin hiçbir gelişme olmamıştır. Aleviler, ibadethanelerini (Cem evleri) açmakta güçlük çekmektedir. Cem evleri ibadet yeri olarak tanınmıyor ve yetkililerden herhangi bir fon almıyor.
2007: s. 17: Aleviler ibadethanelerini (Cem evleri veya “Cemevi”) açmakta güçlük çekiyor. Cem evleri ibadethane olarak tanınmıyor ve yetkililerden herhangi bir fon almıyor
2008: s. 18: Ancak, hükümetin girişimi yerine getirilmedi. Aleviler genel olarak, özellikle eğitim ve ibadethanelerle ilgili olarak, daha önce olduğu gibi aynı sorunlarla karşılaşmaya devam etmektedir.
O zamandan beri cemevlerinin ve Alevi derneklerinin statüsünde küçük bir gelişme kaydedildi. Ancak Alevilerin öne sürdüğü temel talepler açısından mevcut durum pek hoş değil.
Birleşik Krallık’taki Aleviler:
Birleşik Krallık hiçbir zaman Türkiye’den Avrupa’ya göç eden sözleşmeye dayalı misafir işçi işgücü için bir hedef olmamıştır. Türkiye’den insanların bu ülkedeki varlığı, esas olarak 1985-1995 arasındaki mülteci akınının bir sonucudur. Bu nüfusun tam sayısı da resmi istatistiklerde bilinmemektedir. Ancak, toplum liderleri ve akademik araştırmalar Türkiye’den gelen göçmen sayısını 250.000 olarak tahmin ediyor. Aleviler, Londra’da yoğunlaşan 200.000 kişi ile bu nüfusta fazlasıyla temsil edilmektedir. Bu anlamda Londra, Avrupa’da Alevi nüfusun yoğun olduğu en önemli şehirlerden biridir. Birleşik Krallık’ta yaşayan Alevi topluluklarının coğrafi yoğunluğu 2000’lerin ortalarından bu yana çeşitlendi. Bugün, Birmingham, Bournemouth, Brighton, Croydon, Coventry, Glasgow, Leicester, Liverpool, Nottingham, Manchester, Güney Londra’da yaşayan önemli Alevi toplulukları. Glasgow, Croydon, Coventry, Bournemouth, Güney Londra’da 2008’den beri yeni Alevi Kültür Merkezleri kuruldu.
İngiltere Alevi Kültür Merkezi ve Cemevi, bu şehirde yeni ortaya çıkan Alevi nüfusunun temel sosyal ve kültürel ihtiyaçlarını karşılamak için 1993 yılında Londra’da kurulmuştur. EACC’de Kadın, Gençlik, Kültür ve Medya alt dalları bulunmaktadır. O zamandan beri EACC,
Hukuk ve tavsiye hizmetleri: EACC’nin gönüllü avukatları ve danışmanları, herhangi bir tazminat talep etmeden ihtiyacı olan herkes için hukuk, danışmanlık ve çeviri hizmetleri sağlar.
Eğitim Hizmetleri: EACC, özellikle gençlere yönelik matematik, Türkçe, fen, satranç, okul sonrası dersler, İngilizce ESOL ve Alevilik gibi çeşitli kurslar sunmaktadır.
Kültürel Hizmetler: EACC, 1993 yılının Ekim ayından bu yana her yıl Hacı Bektaş Veli Gençlik Festivali gençlik festivali düzenlemektedir. İlk açık hava parkı festivalimiz ilk olarak Haziran 2011’de düzenlenmektedir. Bu festivallerin yanı sıra EACC, şarkıcıları, müzik gruplarını, Alevi ozanları ve Türkiye ve Avrupa’dan tiyatro grupları. Alevi kültürünü genç nesillere aktarmak için semah (ritüel dans) ve saz (ud benzeri enstrüman) kursları da veriyoruz.
İnanç Hizmetleri: EACC, Türkiye ve Almanya’dan gelenleri de Londra’da cem ritüelleri düzenlemeye davet ediyor. 2010 yılında Londra’da 9 cem ritüeli düzenledik. EACC, cenaze hizmetleri sunarak, İngiltere’de yaşayan Alevilerin bir başka önemli ihtiyacını karşılamaktadır. 2010 yılında EACC’de 90 cenaze töreni düzenlendi.
Medya ve Halkla İlişkiler Hizmetleri: Etkinliklerimiz ve hizmetlerimiz hakkında daha geniş halkı bilgilendirmek için düzenli olarak medya bültenleri hazırlıyoruz. 2010 yılında Alevilik konusunda kamuoyunun farkındalığını artırmak için iki dilli yeni bir dernek dergisi ve internet tabanlı radyo ve TV kanalları başlattık. Web adresimize (www.alevinet.org) ulaşırsınız. ([email protected])
Hayır Kurumları Satışları: Yaşlı topluluk üyelerimize günlük ücretsiz öğle yemeği sağlamak ve Türkiye’deki düşük gelirli Alevi öğrencilere sponsor olmak için fonları artırmak için düzenli bağış satışları düzenliyoruz.
Kültürel ve Politik Lobicilik: Türkiye’deki ve Avrupa’daki Alevi Dernekleri ile işbirliği içinde, Türkiye’de Aleviliği yaşama ve uygulama zorluklarının üstesinden gelmek için Avrupa’da lobi yapıyoruz. Ayrıca Londra’da yaşayan diğer topluluklarla iyi bir toplumlar arası diyalog geliştirmek için de çalışıyoruz.
İngiltere’de yaşayan Alevilerin coğrafi dağılımının bir sonucu olarak, EACC, 2007’de Glasgow’da, 2010’da Coventry’de, 2011’de Güney Londra’da, 2011’de Croydon’da, 2011’de Bournemouth’ta, 2011’de Harrow’da ve Nottingham’da yeni Alevi Kültür Merkezlerinin kurulmasını teşvik etti. 2012